فیلم

سلام

چند روز پیش داشتم فیلم " و خداوند عشق را آفرید" تولیدش سال ۱۳۸۴ بود ، نگاه می کردم از تلویزیون آخر فیلم این دکلمه رو نوشته بود.

به نظرم خیلی قشنگ بود دوست داشتم تو وبلاگمم بنویسم:

 

 

 

رودها در جاری شدن

و علف ها در سبز شدن معنی پیدا می کنند

و کوه ها با قله ها

و دریاها با موج ها زندگی پیدا می کنند

و انسان ها

همه ی انسان ها

با عشق، فقط با عشق

 

 

پس بار خدایا بر من رحم کن

بر من که می دانم ناتوانم رحم کن

باشد که خانه ای نداشته باشم

باشد که لباس فاخری بر تن نداشته باشم

اما نباشد،هرگز نباشد

که در قلبم عشق نباشد، هرگز نباشد